زاغ بور
نام فارسی:زاغ بور /بور مرغ / زاغ کویری
تام انگلیسی:Iranian ground - jay
نام علمی:podoces pleskei
خانواده:کلاغیان (corvidae)
جمعیت: در سال های اخیر جمعیت آن به شدت کاهش پیدا کرده است. تخریب زیست گاه به دلیل گسترش کشاورزی، قطع بوته ها و درختان، حضور دام و چرای بی رویه از جمله عوامل تعدید کننده ی محیط زندگی زاغ بور محسوب می شود. به این سبب، این گونه ، نیازمند حفاظت ویژه است و می توان آن را در حکم یکی از استعدادهای بالقوه ی گردش گری محسوب کرد.
پراکنش: در شرق و جنوب شرقی ایران، در مناطق پراکنده است.
زیست گاه: زاغ بور در استپ های بیابانی و بیابان های پوشیده از قیچ زندگی می کند. قیچ گیاهی بوته ای به ارتفاع5/0 تا5/1 متر است که شاخه های کلفت پرآب و برگ هاب کوچک قاشق مانندی دارد.
اندازه: طول این پرنده در حدود 24 سانتی متر است.
ریخت شناسی: زاغ بور نخودی مایل به صورتی دارد. لکه ی سیاه بزرگی بین انتهای نوک و چشم و یک لکه ی سیاه بزرگ بالای سینه ی آن دیده می شود، روی بال ها هم دو نوار سفید، یکی باریک و دیگری پهن انحنا دارد. پاها ی آن بلند و سیاه است و برای دویدن در بیابان ها سازگار شده است.
رژیم غذایی: زاغ بور از حشره ها و دانه های گیاهی بیابانی تغذیه می کند.
زادآوری: زاغ بور ماده در فصل بهار 6 تخم سبز آبی کم رنگ در لانه ای میان بوته های قیچ می گذارد. در طول مدت نگهداری از تخم ها، تنها زاغ بور ماده روی تخم می خوابد و زاغ نر برای او غذا می آورد. 17 تا 19 روز بعد جوجه ها از تخم خارج می شوند. آن ها به سرعت رشد می کنند و دو هفته پس از خروج از تخم ، به طور کامل از پر پوشیده می شوند و می توانند به جستو جوی غذا بروند.
وضعیت حفاظتی گونه: در حال حاضر به اقدام حفاظتی ویژه ای نیاز ندارد.
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب
